 |
| Dere otu bitkisinin genel görünümü ( Anethum graveolens ) |
Dere otu ( anethum graveolens ), maydanozgiller ( Apiaceae ) familyasından tek ya da iki yıllık, uçucu yağ taşıyan güzel koklu bir bitkidir. Anavatanı Asya kıtasıdır, yurdumuzun Akdeniz iklimi görülen kıyı bölgelerinde daha çok yetiştirilmektedir. Çoğumuzun bildiği gibi, yaprakları salata ve bazı yemeklere lezzet vermek için kullanılmaktadır. Ayrıca tohumlarından ve yapraklarından baharat da yapılmaktadır.
Dere otuna bazı yörelerimizde ise, çörek otu, hukar, tarak otu, tarak dalı, tarhana otu ve tere otu da denmektedir. ( Kaynak: Türkiye'nin yabani besin bitkileri ve ot yemekleri - Prof. Dr. Ertan Tuzlacı )
Dere otu yazın şemsiye şeklinde sarı renkli bir çiçek açıyor, arapsaçına ( rezene ) çok benziyor. Daha çok dökülen tohumlarından kediliğinden bitmektedir. Bu nedenle yurdumuzda doğal olarak da yetişmeye başlamıştır. Daha çok gölge ve nemli yerleri sevmektedir.
Eskiden dere otunu sevmez ve yemezdim. Pazardan yeşillik alırken dere otu almayı hep unuturdum, daha doğrusu eşime unutmuşum derdim. Artık, bahçemiz olunca, maydanoz, roka, soğan, tere, dere otu...vs. ne bulduysak ekip dikmeye başladık.
 |
| Dere otu çiçeği |
Bu yıl da bahçenin her yerinde dere otları bitti, çok yayılıcı bir bitki. Şimdi de şemsiye şeklinde yeşilimsi çiçekler açmaya başladılar. Ben de artık çok yararlı bir bitki olduğunu anlayınca, severek olmasa da yiyorum.
Benim gibi bu bitkiyi sevmeyenlere de tavsiye ederim. Biraz araştırırsanız ne kadar çok yaralı olduğunu göreceksiniz.
Mesela rejim yapanlar, yemekten önce dere otu yerse kendilerini tok hissederek daha az yemek yiyormuş. Yine süt sevmeyenler, kalsiyum ihtiyaçlarını ( kemik erimesine karşı ) dere otu yiyerek karşılayabilirmiş.
( Bu yazı son olarak 22. 10. 2018 tarihinde güncellenmiştir.)
