 |
| Muz çiçeği ( Musa x paradisiaca ) |
Eşim, muz ağacı yine çiçek açmış gördün mü? deyince; fotoğraf makinemi alarak bahçeye koştum. Topaç gibi görünüyordu. Dört yıl önce diktiğim muz iki yıl önce de çiçek açmış ancak soğuktan korumamız gerektiğini bilmediğimiz için meyvesi büyümemişti. Bu defa daha tecrübeliydik, havalar soğuyunca sararsak meyvesi olgunlaşabilirdi.
Muzun çiçek açtığını duyankomşumuz Ayşe Hanım, 'Artık borcunu ödersin' dedi. Muzuna oynadığımız okeyde yenilince mızıkcılık edip, muz ağacım meyve verince, söz borcumu ödeyeceğim demiştim.
Aradan bir hafta geçmişti ki, bu defa da şiddetli rüzgar muz ağacını kırmasın mı! Eşim, 'Tam kopmamış, kaldırıp bağlayalım belki kurumaz' dedi.
3 m.boyundaki muz ağacını kırık yerini sardıktan sonra, yerden kaldırıp balkon demirlerine sıkıca bağladık.
Muz ağacım şimdilik kurumadı, ancak eski neşesi yok. Ayşe hanıma olan muz borcumu bu yıl da ödeyemeyeceğiz gibi görünüyor.
Gelin şimdi de, meyvesini severek yediğimiz bu bitkiyi daha doğrusu otu daha yakından tanıyalım.
MUZ ( Musa x paradisiaca )
Muz ( musa ), musaceae familyasından, çok yıllık, otsu bir bitki cinsinin ortak adıdır. 70 kadar türü olduğu sanılmaktadır. Yabani türleri Hindistan, Çin ve tropikal iklim görülen Güney Doğu Asya ülkelerinde doğal olarak yetişmektedir. Yenen muzlar Musa acuminata ve Musa balbisiana türlerinden elde edilmiş, bilimsel adı Musa x paradisiaca olan melez bir tür ve çeşitleridir.
Muz, boyu 10 m. bulmasına rağmen gövdesi odunsu değildir, dalları yoktur, bu nedenle otsu bir bitki kabul edilir. Büyük ve yeşil renkli yapraklarını yaz - kış dökmez, herdem yeşildir.
Muz,çiçek açmasına rağmen tozlaşma yapmaz, meyvesinin ( yalancı meyve ) çekirdeği olmaz. Bu nedenle kök filizlerinden ve rizom köklerinden üretilir.
Muzun gövdesi meyve verdikten sonra kurur. Yerini dibinden kalkan filizlere bırakır.
 |
| Kırılan muz ağacım bakalım meyve verecek mi? |
Muz ( musa ), musaceae familyasından, çok yıllık, otsu bir bitki cinsinin ortak adıdır. 70 kadar türü olduğu sanılmaktadır. Yabani türleri Hindistan, Çin ve tropikal iklim görülen Güney Doğu Asya ülkelerinde doğal olarak yetişmektedir. Yenen muzlar Musa acuminata ve Musa balbisiana türlerinden elde edilmiş, bilimsel adı Musa x paradisiaca olan melez bir tür ve çeşitleridir.
Muz, boyu 10 m. bulmasına rağmen gövdesi odunsu değildir, dalları yoktur, bu nedenle otsu bir bitki kabul edilir. Büyük ve yeşil renkli yapraklarını yaz - kış dökmez, herdem yeşildir.
Muz,çiçek açmasına rağmen tozlaşma yapmaz, meyvesinin ( yalancı meyve ) çekirdeği olmaz. Bu nedenle kök filizlerinden ve rizom köklerinden üretilir.
Muzun gövdesi meyve verdikten sonra kurur. Yerini dibinden kalkan filizlere bırakır.
Muz meyvesi çok besleyicidir bir çok vitamin, protein ve minarel taşır. Az gelişmiş ülkelerin çoçukları protein ihtiyacını muz yiyerek giderir: En çok tüketilen meyvelerden biridir.
Muz, sıcak, güneşli yerleri ve geçirimli, humusça zengin, nemli, derin toprakları sever. Soğuktan ve rüzgardan olumsuz etkilenmektedir.
Daha çok meyvesi için yetiştirilen muz, ayni zamanda süs bitkisidir. Akdeniz bölgemizde Antalya ve Mersin illerinde tarımı yapılan muzun ,diğer kıyı bölgelerimizde park ve bahçelere süs amacı ile dikilmektedir.Dünyada en çok Hindistan, Brezilya ve Çin'de yetiştirilir.
Muz, sıcak, güneşli yerleri ve geçirimli, humusça zengin, nemli, derin toprakları sever. Soğuktan ve rüzgardan olumsuz etkilenmektedir.
Daha çok meyvesi için yetiştirilen muz, ayni zamanda süs bitkisidir. Akdeniz bölgemizde Antalya ve Mersin illerinde tarımı yapılan muzun ,diğer kıyı bölgelerimizde park ve bahçelere süs amacı ile dikilmektedir.Dünyada en çok Hindistan, Brezilya ve Çin'de yetiştirilir.
Yararlandığım katnaklar: Vikipedi.
