 |
| Ateş çiçeği ( Salvia splendens ) |
Ateş çiçeği'nin kırmızıdan başka, beyaz, pembe, mor, turuncu, yeşil, ebruli çiçek açan kültivarları ( çeşit ) da yetiştirilmiştir. Ayrıca bodur çeşitleri de vardır.
Gövdesi dört köşelidir, yaprakları yeşil, kalp şeklinde ve kenarları tırtıllıdır. Boru şeklindeki çiçekleri, dalların ucunda dikine salkımlar üzerinde bulunur. Daha çok park ve bahçeleri süslemek amacıyla toplu bir şekilde dikilir. Saksıda da yetiştirilir.
Ateş çiçeği, nem oranı yüksek, sıcak ve güneşli yerleri sever, soğuğa sevmez, bu nedenle çok yıllık olmasına rağmen mevsim çiçeği olarak yetiştirilir. Yazın düzenli bir şekilde sulanma ister. Toprağının geçirimli ve humusça zengin olması gerekir. Solan çiçek salkımları koparılmalıdır.
Yetiştirilmesi kolaydır, fazla bakım istemez, tohumla, çelikle ve kökten ayırarak üretilir.
BİR ANI ( Çiçek Sevgisi ).
Çocukluğumda da çiçek yetiştirmeye meraklıyımdım. Orta ikinci sınıfa gidiyordum, Giresun Kalesi'nin eteklerinde Rumlardan kalma taş bir evin bodrum katında kirada oturuyorduk. Ara sıra köyde oturan annem ve babam da yanımıza gelir bir süre kalırlardı. Evimizin yakınında 'Millet Bahçesi' parkı vardı. Okuldan gelirken, bazen buradan gizlice çiçek kökler teneke kutulara dikerdim.
Annem, babamın aksine etrafı kirletiyorsun diye çiçek yetiştirmemi pek istemezdi. Her geldiğinde, 'yine her tarafı batırmışsın', diye söylenirdi.
Yine bir gün okuldan gelirken, bahçıvanın yeni diktiği kırmızı renkli çiçeklerden birkaç tane köklemiştim ( Adının ateş çiçeği olduğunu daha sonra öğrendim ). Ceketimin altına saklamaya çalışırken, parkta oturan yaşlı bir amca beni görmüş ve polise söyleyeceğim diyince çok korkmuş ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştım.
Meğer, bu amca da çiçekleri çok seviyormuş. Benim gerçek niyetimi öğrenince başımı okşayarak, gel ben sana istediğin kadar çiçek verecem ama bir daha parka dikilen çiçekleri sökme sakın diyerek evine götürmüş ve çiçek vermişti.
Şimdiye kadar kimseye anlatmadığım bu anımı, bu vesile ile sizlerle paylaşmak istedim.
Yine bir gün okuldan gelirken, bahçıvanın yeni diktiği kırmızı renkli çiçeklerden birkaç tane köklemiştim ( Adının ateş çiçeği olduğunu daha sonra öğrendim ). Ceketimin altına saklamaya çalışırken, parkta oturan yaşlı bir amca beni görmüş ve polise söyleyeceğim diyince çok korkmuş ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlamıştım.
Meğer, bu amca da çiçekleri çok seviyormuş. Benim gerçek niyetimi öğrenince başımı okşayarak, gel ben sana istediğin kadar çiçek verecem ama bir daha parka dikilen çiçekleri sökme sakın diyerek evine götürmüş ve çiçek vermişti.
Şimdiye kadar kimseye anlatmadığım bu anımı, bu vesile ile sizlerle paylaşmak istedim.
 |
| Doğal olarak yetişen türlerine 'kırmızı adaçayı' denilen ateş çiçeği |
 |
| Ateş çiçekleri |
 |
| Mor renkli ateş çiçeği |
 |
| Beyaz çiçekli ateş çiçeği |
