ÖLMEZ AĞAÇ

Zeytin ağacı, namı diğer ölmez ağaç 
( Olea europaea )

Yaşlı zeytin ağaçlarına dikkatli bir şekilde  bakarsanız, onların diğer ağaçlardan daha  farklı olduğunu anlarsınız. Doğanın bahşettiği uzun yaşamanın verdiği bir sorumluluğu taşır gibidirler. Estetik bulur musunuz bilmem ama, bana göre her biri  doğal bir sanat eseridir. Bu nedenle nerede yaşlı bir zeytin ağacına rastlasam bir süre durur bakarım, hatırını sormak, sohbet etmek gelir içimden. Bir dost gibi fotoğraf çektiririm, birlikte. Konuşmasalar da bir şeyler anlatırlar sanki size !

Zeytine sadece bir ağaç olarak  bakmak doğru değildir, onlar aynı zamanda  tarihin canlı tanıklarıdır. Dile gelseler kim bilir bizlere neler, neler anlatırlardı. 

Zeytin ağacının biyolojik ve morfolojik özellikleri  incelendiğinde;  bunun nedenleri daha iyi anlaşılır. Kurak ve fakir toprakların bitkisi olan zeytin ağacı buna  göre dizayn olmuştur. Turp denilen kökü, su ve besin depolama görevi yerine getirir. Bu yüzden, başka  ağaçların yaşayamadığı yerlerde çok rahat  ve çok uzun süre varlığını sürdürebilir. 

  
Zeytin ağacı'nın en ilginç yeri ise yaşlandıkca değişim geçiren  gövdesidir. Yaşlandıkça şekli bozulan zeytin ağacının gövdesinin içi de zamanla çürür ve ölür. Dalları besleyen gövde birbirinden ayrılarak her biri bağımsız bir şekilde gelişir.  Bu nedenle ağacın bir kısmı öldüğünde, diğer kısımları yaşamaya devam eder. 

Zeytin ağacının gövdesi yeni kökler  yapabilir. Her yaştaki zeytin ağacının; korkmadan kökleyerek  yeri değiştirilebilir. 

Çok uzun yaşadığı için  'ölmez ağaç' da denilen zeytin ağacının, meyvesi ve yağı gibi yaprağı da  değerlidir. Zira, bilim insanları zeytin ağacın  uzun yaşamasının sırrının yaprağında  saklı olduğu ortaya çıkarılmışlardır.

Kurak ve çorak arazilerin bu vefakar,  bir o kadarda yaralı olan bu  ağacın kıymetini bilelim ve koruyalım. 
Seferihisar ve İzmir  çevresinden çekmiş olduğum,  her biri anıt niteliğindeki yaşlı zeytin ağacı fotoğraflarını ilginç bulacağınızı umuyorum. İyi seyirler. 

Yaşlı zeytin ağacı ( Teos Antik Kenti, Sığacık / Seferihisar )

Yaşlı  zeytin ağacı ( Seferihisar / İzmir )

Yaşlı  zeytin ağacı ( Seferihisar / İzmir )

Yaşlı  zeytin ağacı ( Seferihisar / İzmir )

Anıt zeytin ağacı ( Teos Antik Kenti )
Teos Doğa Sporları Grubu ( 27 Ocak 2013 )

Yaşlı zeytin ağacı ( Teos Antik Kenti, Sığacık / Seferihisar. )

Yaşlı zeytin ağacı ( Seferihisar / İzmir )

Yaşlı  zeytin ağacı ( Seferihisar / İzmir )

Zeytin ağacı ve altında yatan  koyunlar ( Seferihisar / İzmir )

Anıt zeytin ağacı
( Teos Antik Kenti, Sığacık / Seferihisar )

Yaşlı  zeytin ağacı ( Seferihisar / İzmir )

Yaşlı zeytin ağaçları ( Seferihisar / İzmir )

Yaşlı  zeytin ağacı ( Seferihisar / İzmir )

Yaşlı  zeytin ağacı ile poz veriyoruz. ( Beyler / Seferihisar ) 

Yaşlı  zeytin ağacı ve gövdesinde biten  dağ lalesi. 

Yaşlı bir zeytin ağacı ( Eski Orhanlı, Seferihisar / İzmir )

Anıt zeytin ağacı ve Teos Antik Kenti'nin taşları
( Teos Antik Kenti, Sığacık / Seferihisar ) 

Su içinde ki yaşlı zeytin ağaçları
( Seferihisar / İzmir ) 

Yaşlı  zeytin ağacı ( Seferihisar / İzmir )

Anıt zeytin ağacı
( Germiyan Mah. Çeşme / İzmir )

Anıt zeytin ağacı
( Teos Antik Kenti, Sığacık / Seferihisar )

Gövdesinde  sarmaşık bitmiş olan yaşlı bir zeytin ağacı
( Beyler, Seferihisar / İzmir )

Yaşlı bir zeytin ağacı 
( Beyler Mah. Seferihisar / İzmir )

Çok yaşlı bir zeytin ağacı
( Urla / İzmir )

( Zeytin ağacı ile ilgili bir başka  yazımı, aşağıda ki  linki tıklayarak okuyabilirsiniz. http://kadirbekci53.blogspot.com/2010/01/zeytin.html )

GÜZELBAHÇE DOĞA YÜRÜYÜŞÜ ( Güzelbahçe / İzmir )

Teos Doğa Sporları Grubu'nun her hafta sonunda  yapmakta olduğu doğa yürüyüşlerinin, bu hafta sonudaki  (16.12.2012 ) adresi  İzmir'in  Güzelbahçe ilçesi oldu.  

İzmir'e 24 km. mesafede bulunan Güzelbahçe, adı gibi çok güzel ilçemizdir.  İlk adı Kilizman  olan Güzelbahçe'nin adı  daha sonra Kızılbahçe olmuş, 1957 yılında ise bu günkü adını almış.

Güzelbahçe, İzmir-Çeşme otobanının geçtiği,  deniz kıyısında yer alan dar ve uzun bir düzlük üzerinde  kurulmuştur. Mavi ve yeşilin birleştiği, doğa ile iç içe  bir ilçemizdir. Doğa yürüşü yapmak için oldukca elverişli güzergahlar bulunuyor. 

Doğa yürüyüşüne katılmak için, İzmir'in değişik yerlerinden gelen arkadaşlarımızla saat  9.30'da Güzelbahçe son durakta buluşuyoruz. Kapalı ve İzmir'e göre soğuk sayılacak bir hava var.  Dar sokaklardan geçtikten sonra şehrin dışına çıkıyoruz ve doğa yürüyüşüne başlıyacağımız bir  alana geliyoruz.

Sahilden uzaklıaştıkca, yer yer makilik ve ormanlarla kaplı vadilerle yarılmış fazla yüksek olmayan tepelerden  ve yamaçlardan geçiyoruz. İzmir Körfez'ini ve Güzelbahçe'yi kuşbakışı olarak değişik açılardan seyretme imkanı buluyoruz.  
Beş saat kadar süren,  15 km'lik bu yürüyüşümüz sırasında önce yüksek  bir tepeye tırmanıyoruz, daha sonrada vadinin karşı tarafına geçerek farklı bir güzergahtan  tekrar  Güzelbahçe'ye dönüyoruz.

İşte bu yürüyüşümüzden enstantaneler.

Güzelbahçe / İzmir

Güzelbahçe / İzmir.

Güzelbahçe'de bir sokak.

Şehrin dışına çıkıyoruz.

Sonbaharda yağan  yağmurlar yazın kuruyan
 dereleri  suya  kavuşturmuş. 

Zeytin hasatı 

Şehrin çıkişında her zamanki gibi jimnastik yaparak
 kaslarımızı yumşatıyoruz.

Teos Doğa Sporları Grubu
Güzelbahçe / İzmir

Güzelbahçe'nin kuşbakışı görünüşü.

Kermes meşesi ( Quercus coccifera )

Ormanın arasında yer yer Karadeniz yaylalarını andıran
çayırlar var.

Çayırlık bir alan / Güzelbahçe sırtları.

Yükseldikce Güzelbahçe'den uzaklaşıyoruz. 

Karaçam ( Pinus nigra ) ormanı, Güzelbahçe / İzmir. 

Ulu bir kara çam ağacının altında
bir hatıra fotoğraf  çektiriyoruz.

Yürüyüşe devam

Nostaji değil gerçek.
İçmek için kuyudan su çekiyoruz.

Ormanda mantar toplayan bir kişi ile  karşılaşıyoruz.
Mantarlar hakkında  bilgi alıyoruz.

Anıt gibi bir kaya, Güzelbahçe / İzmir

Azıklarımızı beraber yiyoruz. 

İzmir körfezi

Çatalkaya / İzmir

Yemekten sonra dönüş başlıyor.

Ahlat ağacı

Makilik bir alan, Güzelbahçe / İzmir

Ağaçlandırma alanı

Son molamızı bu çayırda veriyoruz
( Teos Doğa Sporları Grubu, Güzelbahçe / İzmir )

Teos Doğa Sporları Grubu, Güzelbahçe / İzmir

Renk cümbüşü.

Bahar sarmaşığı şimdiden çiçek açmış.

Yaşlı zeytin ağaçları.

Yabani sikleman çiçekleri

 Sakız çalısı ( Pistacia lentiscus )

Beş saatlik bir doğa yürüyüşten sonra
bir başka  güzergahtan, yürüyüşe  başladığımız yere geliyoruz.   

At

Bir başka hafta, bir başka yörede yapacağımız döğa yürüyüşünden  buluşmak umuduyla hoşçakalınız sevgili doğa severler ve izleyiciler. 

YABAN MERSİNİ / AYIÜZÜMÜ ( Vaccinium )

Yaban mersini /Ayıüzümü  ( Vaccinium myrtillus )

Yaban mersini ya da ayıüzümü ( vaccinium ), Fundagiller ( Ericaceae ) familyasından, kışın yapraklarını döken, çalı formlu  bir bitki cinsidir.   Kuzey yarımkürenin ılıman iklim kuşağında, daha çok yüksek yerlerde yetişir,  475 türü vardır:  Yurdumuzda doğal olarak dört türü yetişmektedir.

Bir adı da çalı çileği olan yaban mersini çalı formlu bir bitki olup kışın yapraklarını döker.
( Fotoğraflar için Mehmet Yılmaz Beye teşekkür ederim. )

1 - Yaban mersini / Ayıüzümü (  Vaccinium myrtillus ):  Karadeniz ve Marmara bölgemizde ( Uludağ, Kocaeli  ) asitli topraklarda daha çok  yetişir,   meyveleri mavi renkli olduğu için mavi meyveli yaban mersini ya da mavi meyveli ayıüzümü de denir.  Giresun ve Ordu yöresinde 'Çalı çileği', Rize'de 'Likapa', Trabzon'da, 'Ligarba' denir:  Kültür formlarına Avrupa'da  blueberry ( mavi çilek )  denir. 

Yaban mersininin yaprakları,  sonbaharda dökmeden önce kırmızı  bir renk almaktadır. İlkbaharda küçük, çan şeklinde, pembemsi / beyaz  renkli ve hafif  kokulu çiçekler açar. Giresun ve Ordu yöresinde yeni açan taze yapraklarından 'çalı çileği çorbası' yapılır. Yaban mersini meyvesi sonbaharda olgunlaşır,  buğulu mavi - siyah renkli , üzümsü, bol çekirdekli olup  mayhoş bir tadı vardır.

Reçeli, pekmezi, meyve suyu yapılmaktadır. Ayrıca  ilaç sanayinde hammadde olarak kullanılır.

Yaban mersini (vaccinıum  ) çiçeği ( Kültür )

Yaban mersini ve meyvesi ( Kültür )

Yaban mersini / Likapa  ( Vaccinium arctostaphylos  ).
(  Fotoğraf  için Mehmet Tosunoğlu Beye teşekkür ederim. )

2 - Likarpa, Trabzon çayı, Sapanca çayı  ( Vaccinium arctostaphylos ):  Boyu 1, 5 m. bulan bir çalı veya küçük bir ağaçtır. Eskiden yaprakları kurutularak çay olarak kullanılmıştır,  Bu nedenle  'Sapanca çayı', 'Trabzon çayı' da  denmektedir. Meyveleri siyah renklidir. Değerli bir bitkidir, Bern Sözleşmesi'ne tabi olan bir türdür.  

Bataklık  yaban mersini  ( Vaccinium uliginosum  )
 Karagöl Dağları / Giresun.

3 - Bataklık yaban mersini ( Vaccinium uluginosum ): Doğu Karadeniz'in yüksek yerlerinde yetişen, soğuğa son derece dayanıklı küçük bir çalıdır. Meyveleri siyah renklidir. 

4 - Kırmızı meyveli ayıüzümü, Çalıçilek ( Vaccinium  vitis - idea ) : Meyveleri kırmızı renkli küçük bir çalıdır. Yaygın  bir tür değildir. Rize'de Kaçkar Dağlarında yetişir. 

Yaban mersini daha çok soğuk ve yüksek yerleri sever, sıcak yerlerde yetişmez. Yurdumuzda kültür olarak yetiştirilenler, melezleme yolu ile elde edilmiş hibrit türlerdir. Doğada bulunmazlar.  

Kaynaklar: Vikipdi, Türkiye'nin Bütün Ağaçları  Ve Çalıları ( Prof Dr. Ünal Akkemik. Türkiye'nin Ağaçları ve Çalıları ( Necati Güvenç Mamıkoğlu )