ÖKSE OTU ( Viscum album )

Ökse otu ( Viscum album ) 

Ökse otu, çeşitli ağaç ve çalılarda görülen kışın yapraklarını dökmeyen, yarı parazit bir bitkidir. Dalları çatallaşarak en fazla 80 cm. kadar büyür.  Yaprakları derimsi ve yeşil renklidir. Demetler halinde ( 3 -5 çiçekli ) beyaz, pembe ve kırmızı renkli çiçek açar. Meyveleri beyaz veya sarı renkli, küremsi ya da armut şeklinde, nohut büyüklüğünde ve bir veya iki tohumludur. Meyvesinin etrafında yapışkan bir madde ( zamk ) vardır. Ağaçtan aldığı besinleri, yapraklı olduğundan  kendi özümler. İlaç sanayinde, ökse olarak ve süs bitkisi  olarak kullanılır. Bazı kültürlerde evleri kötülüklerden koruduğuna inanıldığı için, kapılara nazarlık olarak takılır.  

Ökse otu ( Viscum album )

Ökse otu konakçı olduğu ağaçlara büyük  zarar verir, hatta zamanla onları  öldürebilir.  En çok elma, armut, erik, ceviz, kuşburnu.  meşe, ıhlamur, söğüt, kestane, fındık, huş   ve çam türleri üzerinde yetişir. Halk arasında burç, purç,  güvelek, çekem, hurç, armut çekümü, çeküm, yapışkan ot,  çam üzümü, gökçe,  gibi adlarla da bilinir. Çok fazla yerel adının olması,  yurdumuzda çok yaygın olduğunu gösterir.

Güvelekgiller ( Santalaceae  ) familyasındandır ( Bu familyanın dünya üzerinde 109 türü bulunur ).  Avrupa, Asya ve K. Afrika'da doğal  dağılımı vardır. Ülkemizde doğal olarak bir tür ( Viscum album ) ve bu türe bağlı 3 alt türü yetişir. Bazı yörelerde meyvelerindeki yapışkan madde çubukların üzerine sürülerek kuşları yakalamak için 'ökse' olarak  kullanılır. Adına Türkce 'ökse otu' denmesi de bu nedenledir.  

Ökse otu, güneşli ve yarı gölge yerleri sever. Meyvelerini yiyen kuşların, kondukları ağaçların üzerine dışkılarıyla tohumları bırakması sonucu ürer ve yayılır.  

Ökse otu tarafından sarılmış bir ağaç. 

Ökse otları ( Viscum album )

Ökse otu ve  meyvesi 

Kaynaklar: Türkiye'nin Bütün Ağaçları Ve Çalıları ( Prof. Ünal Akkemik ). Türkiye Bitkileri Sözlüğü ( Prof. Ertan Tuzlacı ). Vikipedi, İnternet Siteleri. 

KÜÇÜKTENE VE KARAGÖL YAYLALARI

Çimen eveleği / küçüktene ( Bistorta officinalis subsp. carneum )
Gedikkaya Yaylası, Giresun

Doğu Karadeniz yaylalarında bolca yetişen  küçüktene ( ya da gücükdene), madımakgiller (Polygonaceae)  ailesinden çok yıllık otsu bir bitkdir. Yaz aylarında Doğu Karadeniz yaylarına çıkarsanız başağa benzeyen pembe renkli çiçekleri ile adeta sizi büyüler. Özellikle  hayvanlardan korunan (bağlak - çitle çevrilmiş tarla) yerlerde  yoğun bir popülasyon oluşturarak uzaktan bile dikkat çeker. Küçüktene, madamak (polygonum cognatum) ile akrabadır, daha önce madımak türleri arasında  kabul edilmiştir. 50 cm. kadar büyür, taban yaprakları geniş ve kama şeklindedir.  Çiçek açmadan önce genç bitkilerin yaprakları toplanarak ıspanak gibi sebze olarak yenir. Giresun yöresinin  kurufasulye ile  pişirilen 'küçükdene çorbası' çok  meşhurdur. 

Çoçukluğumda yaylada annemle gücükdene toplamaya giderdik, kışın da yemek için fazlası  kurutulurdu. Yayla yollarında ve pazarlarda, özellikle köylü kadınların toplayarak satıkları bu sebzeyi yemediyseniz tavsiye ederim. 

Karagöl yaylalarından bir görüntü ( Giresun ) 

Bilimsel adı Bistorta officinalis ( Eski adı: Polgonum bistorta )  olan bu bitkinin, Türkçe literatürdeki adı  çimen eveleğidir.  İki alt türü ile temsil edilir, bunlardan  Karagöl yaylarında ( Giresun )  yetişen alt türüne ( Bistorta officinalis Subsp. carneum ) dağlahanası ya da küçüktene ( gücükdene diye daha çok telefuz edilir ),  Erzurum - Kars yöresinde daha çok yetişen ( Bistorta officinalis Ssp.bistorta )  türüne  ise çimen eveleği, pencer denir ( Giresun yöresinde  evelek, çimenlik yerlerde yetişen  bir mantar türüne denir ).  Bitki halk arasında çoban değneği, kurtpençesi, çıyan otu, yılan kökü gibi adlarla da bilinir.  

Küçükdene ( Bistorta officinalis )
Karagöl yaylaları ( Giresun ) 

Bistorta officinalis doğal olarak Avrasya da yetişmektedir. A.B.D ve bazı ülkelerde ise doğallaşmıştır. Nemli toprakları ve güneşli ve yarı gölge yerleri sever. Kurak zamanlarda  bitkinin toprak üstü kısmı  kuruyarak uykuya çekilir. Soğuğa dayanıklıdır.  Çiçekleri daha büyük ve gösterişli olan 'Süperba' kültivarı, bahçelerde yetiştirilen  populer bir süs bitkisidir. Yer örtücü olarak ve  havuz kenarlarında,  nemli yerlerde yetiştirilir.  Kesme çiçek olarak da kullanılır. 

Kücüktene, çok yıllık ve rizomlu ( yeraltı gövdesi ) bir bitkidir, rizomları iki büklü olup yılana benzetildiği  için; dünyada yılan otu olarak bilinir. Bazı Avrupa ülkelerinde ise; bitki  bir tür acı puding yapımında  kullanıldiğı için  adına  'puding otu' denir.   Rusya ve K. Asya ülkelerinde,  bitkinin rizomları yenmektedir.   

Bitkinin tür adının officinal olması, tıbbi bir bitki olduğunu işaret etmektedir. Nitekim bitkinin  kökleri yaraların tedavi edilmesinde kullanılmaktadır. Yetiştirilmesi kolaydır. Tohumla ve bölme ile üretilir.

Küçükdene çiçeği ( Bistorta officinalis )  

Bistorta officinalis 

Kaynaklar: Vikipedi Özgür Ansiklopedi ve internet siteleri. 

MAYMUN ÇİÇEĞİ ( Mimulus )

Maymun çiçeği ( Mimulus hybridus ) 

Halk arasında bazı türlerinin çiçekleri maymun yüzünü andırdığı için adına maymun çiçeği denilen mimulus, Phrymaceae familyasından çalı ve otsu bitkilerden oluşan bitki cinsine verilen ortak addır. Yaklaşık 150 kadar türü bulunmaktadır.  K. Amerika, Avustralya, D. Asya ve  G. Afrika'da doğal olarak yetişir.  Mimulus, latince 'taklitci' anlamına gelir.  Bazı türleri misk kokulu olduğu için 'misk çiçeği' de denir.

Bahçelerde ve saksılarda en çok melez ( hibrit )  olan Mimulus hybridus çeşitleri yetiştirilir.  ( Sarı maymun çiçeği / Mimulus luteus  ya da  Eritranthe luteus, M. cupreus, M. lewisii, M. glutinosus, M. moschatus, Mimuluscardinalis gibi çok fazla türü vardır. ) 

Misk çiçeği de denilen mimulus çiçeği 

Mimulus çiçeği yurdumuzda tek yıllık olarak yetiştirilir. Sıcak ülkelerde çok yıllık olarak yetiştirilir. Huni şeklindeki çiçekleri parlak renkli ve gösterişlidir, aslanağzı çiçeğine benzer.  Beyaz, sarı, turuncu, mor renklerdeki çiçeklerin üzerinde bulunan  desenler ve koyu renkli lekeler  bitkiye mistik bir hava verir. Yaz boyunca ve sonbaharda çiçek açar.  En güzel çiçek açan bitkilerden sayılır. Çiçek açan dalları  budanarak filizlerin yeniden çiçek açması  sağlanır. Basit, kalp şeklindeki yapraklarının kenarı dişlidir, bitkiye ayrı bir güzellik verir. 

Mimulus çiçeğinin yaprakları çiğ ve pişirilerek yenir. Ancak tuzlu ve acı bir tadı vardır. Eskiden yerli halk tarafından tuz yerine kullanılmıştır. Halk hekimliğinde de kullanılır. Bazı lepidoptera ( pul kanatlılar ) larvaları için besin kaynağıdır. 

Mimulus, ılıman iklimlerde yetişir. Yer örtücü ve saksı çiçeği olarak  yetiştirilir. Güneşli, yarı gölge  yerleri ve nemli, drenajı iyi verimli toprakları sever. Hafif donlara dayanır. Bakımı kolaydır, yazın düzenli bir şekilde sulanarak toprağının  nemli tutulması gerekir. Tohumla,  çelikle ve poşet içinde satılan fidelerden yetiştirilir. 

Mimulus  çiçeği ve yaprağı  ( Mimulus hybridus  ) 

Maymun çiçeği / Mimulus  ( Mimulus hybridus  ) 

Kaynaklar: Vikipedi ve internet sitelerinden yararlanılmıştır. 
 

MAYMUN ÇIKMAZ AĞACI ( Ceiba )

Maymun çıkmaz ağacı ( Ceiba speciosa )

Halk arasında  maymun çıkmaz ağacı  denen Ceiba speciosa ( Eski adı Chorisia speciosa ), Ebegümecigiller ( Malvaceae ) familyasından, 20 m. kadar boylanan,  kışın yapraklarını döken gösterişli bir bitkidir. Gövdesi ve dalları yoğun ve sert dikenlerle kaplı olduğu için maymun çıkmaz ağacı denir. ( Otcul hayvanlardan korunmak için bu dikenler oluşmuştur )Türkçe literatürde adı daha çok 'floş ağacı" olarak geçer.  Ayrıca;  pamuk ağacı, kopak ağacı, ipek ağacı, ipek ipi ağacı, barınak ağacı, sığınak ağacı  gibi adlarla da tanınır. Anavatanı Güney Amerika'dır. ( Arjantin, Uruguay, Paraguay ve Brezilya ) Tropikal, subtropikal ve sıcak  iklimlerde yetişir. Baobab ağacı ile  akrabadır. Yurdumuzda doğal olarak yetişmez, egzotik bir bitkidir. ( Amerika ve Afrika 'da yetişen  17 türü vardır )

Ceiba ( İspanyolca ) dev ağaç anlamına gelmektedir. Hızlı büyür, gövdesi yaşlandıkca  kalınlaşarak şişe ağacına  ( baobab ) benzer.  Ağacın ters dönmüş gibi olması, yerli halk  tarafından 'sarhoş ağaç' olarak adlandırılmasına  neden olmuştur.  Sonbahar  ve kış aylarında, genellikle yaprakları  döküldükten sonra  çiçek açar. En güzel çiçek açan ağaçlar arasında gösterilir.    

Beyaz çiçekli maymun çıkmaz ağacı ( Ceiba insignis ) 

Gençken yeşil renkli olan gövdesi, yaşlanınca gri bir rek alır. Gövdesinde su depolar, bu nedenle kuraklığa dayanıklıdır. Yapraklar elsi, birleşik ve  5 - 7 yaprakcıklıdır.  

 

Pembe renkli, huni şeklinde, boğaza yakın kısımları sarımsı - beyaz olan çok gösterişli  çiçekler açar.    Ancak çiçekleri  kısa ömürlüdür ( bir günlük ). Çiçek açtıktan sonra oluşan armut şeklindeki tohum kapsüllerinin  çatlaması sonucu; içinde siyah tohumlar ve  beyaz renkli  ipliksi doku kabararak dalların uclarında  pamuk topları oluşturur bu nedenle bir adı da  'pamuk ağacı' dır.  Tekstil sektöründe ve sanayiinde dolgu malzemesi olarak kullanılır. Ayrıca tohumlarından yağ elde edilir. Zehirli bir bitkidir. 

Beyaz çiçekli maymun çıkmaz ağacı ( Ceiba insignis ) ve çiçeği 

Beyaz çiçekli maymun çıkmaz ağacı ya da Beyaz çiçekli  floş ağacı ( Ceiba insignis ): Ceiba speciosa'ya çok benzer, boğaz kısmı  altın rengindedir,  beyaz renkli çiçek açar.  Gövdesi  C.  speciosa'ya göre daha kısa ve  kalındır. Kuzey Peru  ve Güney Ekvador'da doğal olarak yetişir 

Maymun çıkmaz ağaçları ( ceiba )  tam güneşli yerleri ve geçirili nemli toprakları sever. Soğuğa fazla dayanıklı değildir, don olan yerler için uygun değildir. Akdeniz kıyılarında park, bahçe ve yol kenarlarına dikilir. Tohumdan üretilir.

Maymun çıkmaz ağacı ( Ceiba speciosa ) 

Bir adı da kopak ağacı olan maymun çıkmaz ağacı
Kaş / Antalya   

Kaynaklar: Vikipedi, Ana Britannica ve internet siteleri. 

SARI ÇALI PAPATYASI ( Euryops pectinatus )

Sarı çalı papatyası ( Europs pectinatus ) 

Sarı çalı papatyası, 1,5m. kadar büyüyen, herdem yeşil, çalımsı bir bitkidir. Anavatanı Güney Afrika'dır.  Uzun saplı, papatya şeklinde parlak sarı renkli çiçekler açar. Yaprakları eğrelti otuna benzer, mavimsi gri renklidir çiçekleri ile güzel bir uyum sağlar. Ilıman iklimlerde neredeyse yıl boyu çiçek açar. Diğer bazı adları da şöyledir: Güneş papatyası, sarı papatya, altın papatya,  öriyops ( europs ) 

Sarı çalı papatyası arıları kendine çeker. 

Sarı çalı papatyası,  papatyagiller ( Asteraceae )  familyasının  euryops  cinsini  oluşturur,  yüze yakın türü bulunmaktadır. Bunlardan Euryops pectinatus çiçekleri ve yaprakları güzel olduğu için bir çok ülkede süs bitkisi olarak yetiştirilmektedir. Cins adı ( euryops ) latince  'iri gözlü' demektir, çiçeklerin büyük ve gösterişli  olduğunu işaret eder. Tür adı ( pectinatus ) ise taraksı demektir, yapraklarının şeklini ifade eder. 

Akdeniz iklimi görülen kıyı bölgelerimiz için uygundur. Daha çok park ve bahçelerde ve  peyzaj  bitkisi olarak yetiştirilir. Sıcağa,  kuraklığa ve kısmen soğuğa dayanıklıdır. Tam güneşli yerleri ve kumlu, drenajlı derin toprakları sever.  

Fazla bakım istemez, budanarak form verilebilir. Çelikle ve tohumla üretilir. 

Sarı çalı papatyası ( Euryops pectinatus ) 

Sarı çalı papatyası ve  çiçeği 

Sarı çalı papatyası  yaprağı 

Sarı çalı papatyası  çiçeği ( Yakın çekim )

KARABAŞ OTU

Karabaş otu ( Lavandula stoechas )
Seferihisar / İzmir

Karabaş otu, lavanta cinsinden ( Lamiaceae familyasından  ), herdem yeşil, çok yıllık ve  çalımsı bir bitkidir. Akdeniz ve Kuzey Afrika'ya özgüdür. Yurdumuzu Marmara, Asıl Ege ve Akdeniz bölgelerinde makilik alanlarda, kireç taşı üzerindeki oluşan topraklarda daha çok yetişir. Türkiye'de yetişen  iki alttürü vardır.  

Beyaz çiçekli karabaş otu ( Lavandula stoechas )

Bilimsel adı Lavandula stoechas olan karabaş otu, bazı yörelerimizde keşiş otu, anababakokusu, dedeburnu, karababa, gargan, yalancı lavanta  gibi adlarla  bilinir. Oldukca yaygın bir bitkidir.  Cins adı ( lavandula)  eski Yunanca  'yıkama' anlamına gelir. Cinsin öz suyunun yıkanırken kullanılan banyo suyuna kullanıldığını işaret eder.

Pembe ve mor çiçekli karabaş otları 
( Lavandula stoechas )

Karabaş otu 60 cm. kadar boylanır, zamanla odunlaşan  dört köşeli bir gövdesi vardır. Çiçekler  bir sap üzerinde başak / salkım  şeklinde, 6 - 10 çiçekten oloşan  bir  kurul oluşturur. Haziran - temmuz aylarında siyahımsı mor renkli ve güzel  kokulu çiçekler açar. Azda da olsa pembe ve beyaz renkli  çiçek açan çeşitlerine de rastlanırır.  Yapraklar mızraksı, tüylü ve  yeşil - gri renklidir. Yaprak ve çiçeklerinden uçucu yağ elde edilir. Halk hekimliliğinde antiseptik ve yara iyileştirici gibi etkileri başta olmak üzere, farklı rahatsızlıkların tedavisinde kullanılır.  Sabun ve parfüm yapımında kullanılır, böcek kovucudur. Çayı ve reçeli olur. 

Akdeniz ikliminin görüldüğü yerlerde yetişir, güneşi  sever, kuraklığa dayanıklıdır, soğuğu fazla sevmez. Taşlı, kumlu ve  geçirimli topraklar üzerinde yayılış gösterir. Arıları çeker. 

Park ve bahçelerde süs bitkisi olarak yetiştirilir. Çelikle, tohumla ve kökten ayrılarak üretilir. 

Karabaşotu ( Lavandula stoechas )
( Ulamış Barajı - Seferihisar )

Karabaş otu çiçeği 

Karabaş otu ( Lavandula stoechas )

Pembe çiçekli karabaş otu
( Lavandula stoechas ) 

Kaynaklar: Türkiye'nin Bütün Ağaçları  ve Çalıları ( Editör Prof. Dr. Ünal Akkemik ). İnternet siteleri 

KATALPA AĞACI

Katalpa ağacı ( Catalpa bignonioides )
Taşköprü / Kastamonu  

Katalpa, Bignoniaceae ( katalpagiller ) familyasından 10 - 15 m. kadar boylanan, yaprağını döken,  dağınık dallı ve  geniş tepeli  bir ağaç ya da çalıdır.  Kuzey Amarika, Hindistan ve Çin'de doğal olarak yetişmektedir. Bütün dünyada süs bitkisi olarak yetiştirilir. Ilıman iklimlerde yetişir, soğuğa dayanıklıdır. Kalp biçimindeki yaprakları oldukca büyüktür, ovulunca kötü kokar. Yaz aylarında uç kısımlarında, bileşik dik salkımlar halinde huni / çan  şeklinde beyaz renkli ve gösterişli çiçekler açar. Çiçeklerin  iç kısmı sarı çizgili ve mor lekeli olup  güzel kokuludur. Boyu 40 cm. bulan kapsül şeklindeki  meyveleri puro siğarasına  benzer. aşağıya doğru sarkar ve olgunlaşınca kahve rengine döner.  

Bilimsel adı Catalpa bignonioides'dir. Ülkemizde Kurtyemez ağacı, Puro ağacı, Siğara ağacı adı ile bilinmektedir.  

Katalpa ağacı çiçeği
( Catalpa bignonioides )  

Katalpa ağacı güneşli yerlerde ve ılıman iklimlerde yetişir, soğuğa dayanıklıdır. Derin, nemli, geçirimli ve verimli toprakları sever. 

Yurdumuzun Akdeniz, Ege, Marmara ve Karadeniz  bölgelerinde parklara  ve yol kenarlarına dikilir. Yaprakları büyük olduğundan gölge ağacı olarak da kullanılır. 

Tohumla ve çelikle yetiştirilir. 

Bir adıda sigara ağacı olan katalpa ağacı ve meyveleri
 ( Catalpa bignonioides )

Katalpa ağacı ( Catalpa bignonioides )
Ordu 

Katalpa ağacı ve çiçeği 
( Catalpa bignonioides )

Katalpa ağacı çiçeği 
 ( Catalpa bignonioides )  

Katalpa ağaçları ( Taşköprü / Kastamonu ) 

Katalpa ağacı ve meyveleri 
( Catalpa bignonioides ) 

Kaynaklar: Türkiye'nin Bütün Ağaçları Ve Çalıları ( Prof. Dr. Ünal Akkemik, Ağaçlar ve Çalılar 1 ( Prof. Dr. Ersin Yücel ), Türkiye'nin Ağaçları ve Çalıları ( Necati Güvenç Mamıkoğlu ), Peyzaj Bitkileri ve Özellikleri ( Arş. Gör. Erdi Ekren ), İnter siteleri 

SAKSİ GÜZELİ ( Echeveria )

Saksı güzeli ( Echeveria secunda Glauca  ) 

Eçeverya ya da ekeverya Damkoruğugiller ( Crassulaceae ) familyasından çok yıllık, herdem yeşil, yaprakları rozet halinde sukulent bir bitki cinsidir.  Anavatanı Amerika kıtasının çöl alanlarıdır. 150 kadar türü ve bunlardan elde edilmiş çok fazla melezi bulunur.  Daha çok gösterişli yaprakları nedeniyle, bütün dünyada  süs bitkisi olarak yetiştirilirler.  

Gövdesiz ya da  kısa  gövdelidir. Rozet halindeki yaprakları etli, değişik  biçimlerde ve renklerdedir. Çiçeklerini  yaprakların arasından çıkan ince saplar üzerinde açar. Çan şeklinde, turuncu, kırmızı ve  pembe renklidir. Sıcak, ılıman iklimleri ve güneşli yerleri sever. Yaprak çeliği, anaç bitkiden ayırma  ve tohumla üreıilirler. 

Cins adı Meksikalı botanikci ve resam Atanasio Echeveria'ya izafeten verilmiştir.

Saksı güzeli ( Echeveria secunda ) ve
mor telgraf çiçeği ( Tradescantia pallida ) 

                                              Saksı Güzeli ( Echeveria secunda ya da E. elegana )

Ülkemizde yetiştirilen en yaygın türü, bilimsel adı Echeveria secunda ( Bazı kaynaklarda bu bitki Echeveria elegana olarak taıtılmıştır.) olan saksı güzeli'dir. Çok sevilen bir saksı çiçeğidir. Yaz boyu çiçek açar, çok fazla çeşidi vardır.  Bu nedenle adına saksı güzeli denir. Aşkın gözyaşları, boyalı kadın, mavi eçeverya, gül kaktüs gibi adlarla da bilinmektedir. Kaya bahçelerinin olmazsa olmazlarındandır. Kısa gövdelidir, yaprakları toprağın üzerinde çapı 30 cm. bulan mavi renkli rozet oluşturur.  Çok fazla yavru vererek küme oluşturur. Yapraklarının arasından çıkan saplar üzerinde çan / lale şeklinde sarı uclu kırmızı renkli çiçekler açar. Çiçeklenme aşağıdan yukarı doğru olduğu için uzun bir  süre çiçekli kalır, daha sonra yerini kuru tohum kapsüllerine  bırakır.

 

Eçeverya, kumlu, dreneji iyi toprakları ve güneşli ya da yarı  gölge yerleri sever. Kuraklığa dayanıklıdır, dondan korunması gerekir.  Sulama yaparken toprağının kurumuş olmasına ve  yaprağına su dokunmamasına dikkat edilmelidir. Fazla sulama kök çürümesine neden olur. Yazın öğle güneşi yapraklaına zarar verir, aydınlık, havadar  ve yarı gölge yerleri sever.

Saksı güzeli yetiştirilmesi ve bakımı son derece  kolay bir çiçektir. Kök kısmından oluşan küçük yavrulardan, yaprak çeliklerinden ve tohumdan üretilir. 

Eçeverya ( echeveris )

Saksı güzeli ( Echeveria secunda Glauca  ) 

Saksı güzeli ( Echeveria secunda Glauca  )  

Yararlandığım Kaynaklar: Saksı Bitkileri El Kitabı ( Stephanie Donaldsson ve Peter Mchoy, Kaktüsler ve Diğer Etli ( Sukulent ) Bitkiler ( Nejat Ebcioğlu ). İnternet Siteleri 

KADINAYNASI ÇİÇEĞİ ( Legousia )

Hoş kadınaynası ( Legousia speculum - veneris ) 

Legosya ( legousia )  ya Türkce adı ile kadınaynası, çançiçeğigiller ( Campanulaceae ) familyasından otsu bir bitki cinsidir. Dünya üzerinde yedi, ülkemizde ise dört  türü yetişir.  Bunlardan Legousia pentagonia'nın, Legousia speculum - veneris'in alt türü olduğu şeklinde makaleler bulunmaktadır. 

( Willdenowia daki 2019 tarihli bir makalede, L. Pentagonia'nın L. speculum - veneris'in bir alttürü değerlendirilmesi önerilmektedır.  Vikipedi'den alıntıdır ).  Zira bü iki tür birbirlerine çok benzer, Legousia pentagonia'nın tabanında geniş mavi bir band bulunur.  L. spoculum veners ile L. pentagonia arasında düşündüren geçiş  formları bulunmaktadır. Bu da bu iki türü birbirinden ayırmayı  daha da zorlaştırmaktadır. 

Legousia  pentagonia, tabanı beyaz, ortası mavi ve tepesi menekşe renkli çiçeklidir.  Tür adı ( pentagonia ) beşgen demektir. Süs bitkisi olarak yetiştirilir. 

Hoş kadınaynası ( Legousia speculum - veneris ) 

Yurdumuzda hoş kadınaynası adı ile bilinen Legousia speculum - veneris; tek yıllık, otsu bir bitkidir. Akdeniz havzası ve çevresine  özgüdür. Yurdumuzun İç Anadolu Bölgesi dahil büyük bir kısmında  yayılış gösterir.  Latince tür adı 'Venüs'ün aynası' anlamına gelir. Bahçelerde ve peyzaj çalışmalarında kullanılan  populer bir süs bitkisidir. 

Hoş kadınaynası tabandan itibaren dallanarak büyür, geniş çan şeklinde, beyaz merkezli,  menekşe renkli çiçek açar. Nadir olarak beyaz ve leylak renkli çiçek açan çeşitleri de görülür. L. pentagonia'nın aksine lobların ucu yuvarlak ve küttür. Mart - temmuz ayları arasında, uzun bir çiçeklenme dönemi sürer. Tek ya da salkım halinde gösterişli çiçekler açar. Meyve kapsüldür, tohumlar çok küçüktür. Güneşli yerleri ve verimli, nemli toprakları  sever. Daha çok; terk edilmiş tarlalarda, çalılıklarda ve yol kenarlarında  yetişir. 

Zehirsizdir, yaprakları çiğ olarak yenilebilir. Tohumlar doğrudan toprağa ekilerek yetiştirilir.  Fazla bakım istemez. 

Kadınaynası / çiçek tomurcuğu
 ( Legousia speculum - veneris ) 

Bitkinin Cins adı olan legousia, 1695 - 1774 yılları arasında yaşamış olan Fransız bilimadamı  Benigne  Legouz de Gerland'a ithafen verilmiştir. Tür adı ( Speculum - veneris ) venüsün aynası demektir.

Venüs'ün Doğuşu Tablosu ( Sandro Botticelli )
( Fotoğraf Vikipedi / Özgür Ansiklopedi sitesinden alınmıştır. Teşekkür ederim.  )

Venüs, Roma mitolojisinde adından en çok söz edilen,  ressamlara, heykeltraşlara  ilham kaynağı olmuş aşk ve güzellik tanrıcasıdır. Daha önce Yunan mitolojisindeki adı Afrodit ( Afroditin ) tir. Denizden doğduğuna inanılır.   

Mitolojiye göre, Venüs yanından hiç ayırmadığı her şeyi güzel gösteren aynasını kaybedince, bunu bulan çoban aynadaki görüntüsüne aşık olur.  Bunun üzerine  Venüs'ün oğlu aşk tanrısı Cupi ( Eros )  aynayı çobandan alarak atınca, kırılan  her parçası venüsün aynası şeklinde, ışığı yansıtan, yaprakları su tutmayan ( venüs denizden çıktığında saçları kurudur ) bir çiçeğe  dönüşür. Bu nedenle ilkçağ aynalarına benzeyen bu  güzel kır çiçeğine Venüs Çiçeği ya da  Venüs'ün  Aynası denir. 

Hoş kadınaynası ( Legousia speculum - veneris )

Bir başka kır çiçeği ve hikayesinde buluşmak dileklerimle, hoşçakalın sevgili doğa severler. 

Kaynaklar: Vikipedi, İnternet siteleri.