SU TERESİ ( Nasturtium officinale )

Su teresi ( Nasturtium officinale )
Genel görünümü  

Su teresi, adında da anlaşılacağı gibi suda yetişen ( sucul ) otsu bir bitki türüdür. Turpgiller ( Brassicaceae ) familyasının 'nasturtium' cinsine mensuptur.  Avrupa ve Asya kıtasına özgüdür, ancak günümüzde ılıman iklim görülen  ülkelere yayılmıştır.  Su içinde veya kenarlarında yetişir. Çin teresi de denir. En fazla 80 cm kadar boylanır, gövdesi  etli, sürüngen ve içi  boştur. Biberli, keskin kokulu ve  mayhoş lezzetlidir.  İlkbahar ve yaz aylarında çiçek  açar. Çiçekler, küçük, beyaz renkli, dört taç yapraklıdır, toplu olarak salkım görünümünde açar. Bileşik yapraklıdır. Ülkemizde yaygın olarak yetişir. 

Besleyici ve sağlık  açısından çok yararlı bir bitkidir. İnsanların ilk yetiştirdiği bitkilerdendir. Düşük kalorili olmasına rağmen mineral ve vitamin bakımında zengin olduğu için besleyicidir.  Yaprakları çiğ ve pişirilerek yenir. A ve C vitamini bakımından zengindir. Yapraklarından çiğden salata ve cacık  yapılır. Ayrıca yaprak ve gövdesi pişirilerek yemek yapılır, otlu peynire lezzet vermek için katılır.  

Su teresi ( Nasturtium officinale )
Çiçek ve yaprağı  

Botanik adı Nasturtium officinale'dir. Bitki, botanikci Robert Brown tarafından tanımlanmıştır. Cins adı Latince 'buruşmuş burun' anlamına gelir. Bitkinin tadının keskinliğine atıfta bulunur. Tür adı officinale, ekiden ilaç yerine de kullanıldığını işaret eder. Antik çağlardan beri çeşitli hastalıklara karşı kullanılmıştır. Yaprakları iskorpüt hastalığının ( C vitaminin yetersizliğine bağlı olarak gelişen bir hastalık )  tedavisinde kullanılmıştır. karaciğeri güclendirmek ve kanı temizlemek için kullanılır.  Modern tıbbın babası sayılan Hipokrat'ın hastanesini; hastalarını tedavi etmek için su teresi yetiştirebileceği bir derenin kıyısında kurduğu söylenir.  Yine, Pers ve Yunan askerlerinin  sağlıklarını ve güçlerini su teresine  borçlu olduğu söylenir. 

Yurdumuzda oldukca yayın olması çok fazla yöresel adla tanınmasına neden olmuştur. Acı gerdeme, Gerdeme, Kardomat, Kerdeme, Su kerdemesi,  Cırcır, Çakandura, Çünk, Derdime, Ispatan, Kurbağapisliği,  Su mancası, Tizik, Yabani tere ....  gibi. 

Baharatlı bir bitki olan bahçe teresi  ( Lepidium sativum ) ve Latin çiçeği /  Nasturtium ( Tropaeolum majus  )  ile  akrabadır. Günümüzde su teresi çok yararlı olduğu,  bilimsel olarak da kanıtlanmış antioksiden bir bitkidir.  Bahçelerde ve saksıda da yetiştirilir ancak bunun için toprağın sürekli nemli / yaş  olması gerekir. Saksıda yetiştirirken  altına bir su kabı koymak gerekir. Tohumdan üretilir.

Su teresi ( Nasturtium officinale )
Sucul bir bitkidir.  

Su teresi ( Nasturtium officinale ).
Saçak köklü bir bir bitkidir. 

Su teresi ( Nasturtium officinale ) 
Çiçeği ( yakın çekim )  

Su teresi ( Nasturtium officinale )
Meyvesi 

Su teresi ( Nasturtium officinale ) 

Su teresi ( Nasturtium officinale )
Çiçeği ( yakın çekim )  

Su teresi ( Nasturtium officinale )
Bileşik yapraklıdır. 

Su teresi ( Nasturtium officinale ) 

Tere otu (Lepidium sativum subsp. satiivum ). Bahçelerde yetiştirilir.
Yaprakları baharlı lezzetlidir, salatalarda kullanılır. Su teresi ile akrabadır.    

Kaynaklar: Şifalı Bitkiler Ansiklopedisi ( Oktay Mete ). Wikipedia. Türkiye'nin Yabani Besin Bitkileri ve Ot Yemekleri ( Prof. Dr. Ertan Tuzlacı ). Türkçe Bitki Adları Sözlüğü ( Turhan Baytop ).Türkiye Bitkileri Sözlüğü  ( Prof. Dr. Ertan Tuzlacı ) 

DOLMA KENKERİ ( Onopordum illyricum )

Dolma kenkeri ( Onopordum illyricum )

Botanik adı  Onopordum illyricum  ( İllirya devedikeni ) olan dolma kengeri,  papatyagiller ( Asteraceae )  familyasının kangal ( onopordum ) cinsinden,  çok yıllık,  otsu bir  bitki türüdür.  Subtropikal iklimlerde yetişmektedir. Avrupa'nın güneyi ve Batı Asya'ya özgüdür. Amerika ve  Avusturalya'da doğallaşmıştır ve  istilacı bir ot kabul edilir. 

Onoprdum cinsinin 19'i ülkemizde olmak üzere 60 kadar türü bulunmaktadır. Yurdumuzda yetişen  diğer yaygın  kangal  türleri ise;  Kav dikeni ( Onoprdum carduchorum ). At dikeni (  Onopordum tauricum )  ve sıyırma ( Onoprdum  bracteatum ) dur.   

Dolma kenkeri, Balkan Yarımadası ve yurdumuzun   Asıl Ege bölgemizde  yetişmektedir.  Halk arasında;  Akgömlek kenkeri, eşekdikeni, deve kenkeri,  dolma kenkeri, dolmalık kenger, keler diken, kenker, kocabaş otu, sıtma otu gibi adlarla da tanınmaktadır.   

Dolma kenkeri çiçeği ( Onopordum illyricum )

Onopordum, eski yunanca 'eşek osuruğu' anlamına gelmektedir.  Bu bitkiyi yiyen eşeklerin  ( eşekler bu bitkiyi  çok sever )  bol bol osurduğuna inanıldığı için bu ad verilmiştir. Tür adı ise illirya demektir, Balkan Yarımadasın'daki eski bir ülke olan 'İllyricum' dan gelmektedir.  Tarihde, Balkan Yarımadası'nın Adriyatik Denizi kıyılarındaki bölgeye, İllir'ler yaşadığı yer anlamına  'İllirya' denmektedir.  İllir ise Arnavutların ataları kabul edilmektedir. Bitkinin yörede yetiştiğini işaret ediyor. 

Gövdesi beyaz renkli,  kanatlı dikenlerle kaplıdır.  Yazın üzerinden böcek, arı ve kelebeklerin hiç eksik olmadığı pembemsi- mor renkte  çiçek açar.  Bazı kelebek larvaları bu bitki ile beslenmektedir. 

Dolma kenkeri - yaprağı  ( Onopordum illyricum )

 Bodrum yöresinde çok sevilen  dolma kenkeri için,  'Et girmeyen eve kenker girer'  diye de bir de  söz varmış  

Bitkinin rozet halindeki taban yapraklarından körpe iken dolma yapılır.  Adına  bu yüzden dolma kenkeri denir.  

'Rozet halindeki dip yapraklarının sadece orta damar kısımları kalacak şekilde ayıklama yapılır. Daha sonra bunların içine dolma içi hazırlanıp konur ve uçlarından bir araya getirilerek bağlanıp pişirilir' 

Genç çiçek başları ise  pişirilerek enginar yerine sebze olarak kullanılmaktadır.   Gövdesi ve kökü  soyulduktan sonra çiğ olarak  yenir.  Doğa yürüyüşü sırasında bir kaç  kez yemiştim.  Çiçekleri ise, peynir mayalamak için kullanılmaktadır.  Meyveleri aktarlarda karaciğer hastalıklarına karşı, deve dikeni tohumu adı ile satılmaktadır. Tohumlarından Aydın yöresinde 'kenker kahvesi' yapılmaktadır. 

DOĞAYI TANIYALIM, SEVELİM VE KORUYALIM 

Görselleri  Seferihisar yöremizde  çekmiştim. İyi seyirler. 

Dolma kenkerleri ( Onopordum illyricum )
Seferihisar / İzmir 

Dolma kenkeri bitkisi ( Onapordum illyricum )

Dolma kenkerleri ( Onopordum illyricum )
Seferihisar / İzmir 

Beyaz çiçek açmış bir dolma kenkeri  ( Onopordum illyricum )
Seferihisar / İzmir 

Dolma kenkerleri ( Onopordum illyricum )
Seferihisar / İzmir 

Dolma kenkerleri ( Onopordum illyricum )
Seferihisar / İzmir 

Dolma kenkeri ( Onopordum illyricum )
Seferihisar / İzmir 

Dolma kenkeri ( Onopordum illyricum )
Seferihisar / İzmir 

Dolma kenkeri ( Onopordum illyricum )
Seferihisar / İzmir 

Dolma kenkeri ( Onopordum illyricum )
Seferihisar / İzmir 

Dolma kenkeri ( Onopordum illyricum )
Seferihisar / İzmir 

Dolma kenkeri ( Onopordum illyricum )

Kaynaklar: Türkiye'nin Yabani Besin Bitkileri  ve Ot Yemekleri ( Prof. Dr. Ertan Tuzlacı ). Bitkilerin Gizli Dünyası ( H. Kemal Çağın ). Wikipedia 

KÜÇÜKTENE VE KARAGÖL YAYLALARI

Çimen eveleği / küçüktene ( Bistorta officinalis subsp. carneum )
Gedikkaya Yaylası, Giresun

Küçüktene* ( ya da gücükdene, ), madımakgiller (Polygonaceae)  ailesinden çok yıllık otsu bir bitkdir. Yurdumuzun Doğu Karadeniz Bölgesi'ndeki yaylalarda,  alpin çayırlarda, çalılıklarda yetişir. Yaz aylarında,  başağa benzeyen salkımlarda  pembe renkli çiçekler açar.  Özellikle  hayvanlardan korunan (bağlak - çitle çevrilmiş tarla) yerlerde  yoğun popülasyon oluşturur.  Küçüktene, madamak ( Polygonum cognatum) ile akrabadır, daha önce madımak türleri arasında  kabul edilmiştir. 50 cm. kadar büyür, taban yaprakları geniş ve kama şeklindedir.  Çiçek açmadan önce genç bitkilerin yaprakları toplanarak ıspanak gibi sebze olarak yenir. Giresun yöresine özgü olan,  kurufasulye ile  pişirilen 'küçükdene çorbası' çok  meşhurdur. 

Çoçukluğumda,  Giresun yaylalarda topladığımız  bu bitkinin bir kısmı da,    kışın da  yemek için   kurutulurdu Ayrıca tazesi yayla yollarında ve pazarlarda, köylü kadınları tarafından  satılmaktadır. Yemediyseniz tavsiye ederim. 

Karagöl yaylalarından bir görüntü ( Giresun ) 

Bilimsel adı Bistorta officinalis ( Eski adı: Polgonum bistorta )  olan küçükdene,  Türkçe literatürdeki adı  'Çimen eveleği' dir.  İki alt türü ile temsil edilir, bunlardan  Karagöl yaylarında ( Giresun )  yetişen alt türüne ( Bistorta officinalis Subsp. carneum ) dağlahanası ya da küçüktene ( gücükdene diye daha çok telefuz edilir ),  Erzurum - Kars yöresinde daha çok yetişen ( Bistorta officinalis Ssp.bistorta )  türüne  ise çimen eveleği, pencer denir ( Giresun yöresinde  evelek, çimenlik yerlerde yetişen  bir mantar türüne denir ).  Bitki halk arasında çoban değneği, kurtpençesi, çıyan otu, yılan kökü gibi adlarla da bilinir.  

Küçükdene ( Bistorta officinalis )
Karagöl yaylaları ( Giresun ) 

Bistorta officinalis doğal olarak Avrasya da yetişmektedir. A.B.D ve bazı ülkelerde ise doğallaşmıştır. Nemli toprakları ve güneşli ve yarı gölge yerleri sever. Kurak zamanlarda  bitkinin toprak üstü kısmı  kuruyarak uykuya çekilir. Soğuğa dayanıklıdır.  Çiçekleri daha büyük ve gösterişli olan 'Süperba' kültivarı, bahçelerde yetiştirilen  populer bir süs bitkisidir. Yer örtücü olarak ve  havuz kenarlarında,  nemli yerlerde yetiştirilir.  Kesme çiçek olarak da kullanılır. 

Kücüktene, çok yıllık ve rizomlu ( yeraltı gövdesi ) bir bitkidir, rizomları iki büklü olup yılana benzetildiği  için; dünyada yılan otu olarak bilinir. Bazı Avrupa ülkelerinde ise; bitki  bir tür acı puding yapımında  kullanıldiğı için  adına  'puding otu' denir.   Rusya ve K. Asya ülkelerinde,  bitkinin rizomları yenmektedir.   

Bitkinin tür adının officinal olması, tıbbi bir bitki olduğunu işaret etmektedir. Nitekim bitkinin  kökleri yaraların tedavi edilmesinde kullanılmaktadır. Yetiştirilmesi kolaydır. Tohumla ve bölme ile üretilir.

Küçükdene çiçeği ( Bistorta officinalis )  

Çimen eveleği ( Bistorta officinalis ) 

* Çimen eveleği'ne ( Bistorta officinalis );  Giresun yöresinde halk arasında  Küçükdene / gücükdene denmektedir. )   

Kaynaklar: Vikipedi Özgür Ansiklopedi ve internet siteleri. 

ŞEVKETİ BOSTAN ( Scolymus hispanicus )

Seferihisar pazarında satılan Şevketi bostan bitkisi 

Bilimsel adı Scolymus hispanicus olan şevketi bostan, papatyagiller/ Asteraceae familyasından; tek veya çok yıllık,  otsu bitkidir. Yurdumuzun Doğu ve Güneydoğu Anadolu Bölgeleri dışındaki yerlerinde yetişmektedir. Özellikle kışları ılık ve yağışlı geçen Akdeniz iklimini görülen yerleri sever.  100 cm kadar boylanır, havuç gibi kazık köklüdür ilk önce rozet halindedir, daha sonra gövde ve dal oluşturur, yaprakları  ve gövdesi iğne dikenlidir. İlkbahar ve yaz aylarında açan parlak sarı renkli çiçekleri ile, benzerlerinden kolayca ayrılabilir. Tohumların kenarı kanatlı, yassı ve pulsu yapıdadır. Sonbaharda bitkinin toprak üstü kısmı tamamen  kurur. 

Şevketi bostan yukarıda yukarıda da belirttiğim gibi yurdumuzda oldukca yaygın bir bitkidir, bu nedenle her yöremizde değişik bir adla karşımıza çıkar.  Bunlardan en çok bilinenler şöyledir.  Akçakız ( Çanakkale ), Akçakızı ( Balıkesir ),  Altın dikeni ( Eskişehir ), Askeriboz ( Balıkesir ). Aynalı tiken ( Denizli ), Bostan otu ( Uşak ), Çetni dikeni ( Balıkesir ), Diken ( Çanakkale, Muğla ),  Dikenkökü ( Muğla ), Kenger ( Balıkesir ), Könger ( Muğla ), Kuyruklu ot ( Manisa ), Sarı çiçek ( Afyonkarahisar ), Sarı çiçekli ot ( Eskişehir ), Sarı diken ( Manisa ), Sarı tiken ( Denizli ), Strafgada ( Çanakkale ), Şefkatibostan ( Çanakkale ), Şevketibostan ( Balıkesir, Eskişehir, İzmir, Manisa ), Uslu kenger, Zerdali dikeni. 

Şevketi bostan bitkisinin çiçekli hali ( Scolymus hispanicus )

Şevketi bostan, Türkiye'nin en popüler yabani besin bitkilerinden biridir. Kültür olarak da yetiştirilmeye başlanmıştır. İtalya ve İspanya gibi Akdeniz ülkelerde de sebze olarak tüketilmektedir. Tür adı ( hispanicus ) İspanya demektir.  Özellikle Ege bölgesinde, İzmir'de bitkinin kazık kökleri içindeki sert / özü çıkarıldıktan sonra beyaz renkli kabuğu sebze olarak yenmektedir. Ayrıca taze yaprakları ve gövdesi soyularak yenir. En çok da kuzu eti ile yapılan güveçi sevilir.  Bitkinin hasadı kış aylarında ve ilkbaharda yapılır ve  pazarlarda satılır. Ancak  giderek doğada azaldığından ve toplanması zor olduğundan diğer yenen yabani otlara göre oldukca  pahalı satılır. Anlıyacağınız herkesin alıp yiyeceği sıradan bir ot değildir, üstelik bir de yemek yapmak için kuzu eti almanız gerekir. Halbuki ünlü  Yunanlı filozof coğrafya biliminin kurucusu  Eratosten ( Eratosthenes ), M Ö. 3 yüzyılda  bu bitkiden  fakirler tarafından tüketilen bir gıda olarak söz etmiştir.    

Şevketi bostan bitkisinin rozet hali ( Scolymus hispanicus )

Şevket bostan bitkisinin kök ve yaprakları  ( Scolymus hispanicus )

Şevketi bostan aynı zamanda tıbbi bir bitkidir. İdrar arttırıcı, taş düşürücü, iştah açıcı, mideyi kuvvetlendirici, antibiyotik özelliklerinin olduğu gibi B vitamini bakımından da oldukca zengin olduğu belirtilmektedir. Köklerinden yapılan 'Lityazol Cemil' adlı ilaç, bir zamanlar böbrek taşı düşürücü olarak kullanılmıştır. 

Şevketi bostan, Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü tarafından kültüre alınmıştır. Seferihisar Belediyesi tarafından ise Orhalı Mahallesinde  ( Eski adı  Orhanlı Köyü )  örnek bir yetiştirme bahçesi  kurulmuştur. Her yıl Seferihisar'ın Orhanlı Mah. Geleneksel Şevketi Bostan Şenliği  yapılmaktadır. Yolunuz düşerse bekleriz. 

Şevketi bostan bitkisinin çiçeği. 

Bazı kaynaklarda ve sitelerde şevketi bostan olarak, botanik adı 'Cnicus benedictus olan topdiken ( alttaki fotoğrataki bitki ) tanıtılmıştır. Yine Turhan Baytop  Türkçe Bitki Adları Sözlüğü'nde  Şevketi bostan olarak  botanik adı 'Cnicus benedictus'ı  tanıtmıştır. Sadece toprak üstü kısmları, dikenleri temizlendikten sonra yenen bu  bitkinin  söz konusu olan şevketi bostan ( Scolymus hispanicus ) ile aynı aileden olmanın dışında yakın bir akrabalığı yoktur. 

Bazı kaynaklarda adı şevketibostan olarak geçen topdiken ( Cnicus benedictus ). 

Yararlandığım kaynaklar: Vikipedi, Türkiye'nin Yabani Besin Bitkileri Ve Ot Yemekleri ( Ertan Tuzlaca ), Anadolu Dergisi, Türkce Bitki Adları Sözlüğü ( Turhan Baytop ), Bitkilerin Gizli Dünyası ( H. Kemal Çağın ), İstanbul'un Doğal Bitkileri ( Ünal Akkemik )

MELOCAN ( Smilax )

Akdeniz  saparnası ( Smilax aspera )
Çekildiği yer: Seferihisar / İzmir. 

Halk arasında daha çok melocan ( saparna )  adı ile bilinen smilax, dikenucugiller ( smilacaceae ) familyasından, çok yıllık, ağaçsı gövdeli, genellikle dikenli  ve sarılıcı bir bitki cinsidir. Tropikal ve suptropikal iklimlerde yetişmektedir.  Dünyada 300 - 350 kadar türü bulunmaktadır. Yeraltı gövdesine ( rizom ) saparna denir, ilaç yapımında kullanılmaktadır.  Eskiden frengi tedavisinde kullanılmıştır. Bazı türlerinin ticari değeri vardır.

Melocan, yenen kısmı.  

Smilax cinsinin yurdumuzda  iki türü yetişmektedir.  Bunlardan botanik adı Smilax  excelsa'ya Anadolu saparnası, Smilax aspera'ya ya ise  Akdeniz saparnası  ya da Nemçe saparnası denir.  Her ikisinin de taze filizleri çiy olarak  ve pişirilerek yenir.

Diğer yöresel adları ise şöyledir : Silcan, Mamula, Özdikeni, Yaban saparnası, Dikenözü, Dikenucu, Mamuli, Gıcır dikeni, Zimilange, Kuşevin, Sincan ormanı ...vs.

Anadolu saparnası ( Smilax excelsa )
( Çekildiği yer: Filyos / Çaycuma  )

- Anadolu saparnası ( Smilax excelsa ): Genel olarak kışın yaprağını döker, bu özelliği ile herdem yeşil olan  Akdeniz saparnasından ayrılır. Ayrıca yaprakları kalp şeklinde olup, geniş  tarafı düz yada yüreksidir.  Sonbaharda ökülmeden önce kırmızı bir renge döner, çiçekleri yeşil renklidir.  Meyve kırmızı renkli olup  1 veya  3 tohumludur.  Karadeniz, Marmara ve Akdeniz bölgelerimizde yetişir.

Yumurtalı melocan kavurması.

 -Akdeniz saparnası ( Smilax aspera ): Herdem yeşildir. Yurdumuzun Akdeniz ve Batı Anadolu kıyılarındaki ormanlık yerlerde yetişir. Yaprakları üçgen şeklindedir, yeşilimsi beyaz renkli olan çiçekleri güzel kokulu olur.  Meyvesi genel olarak üç tohumludur.

Akdeniz  saparnası ( Smilax aspera )
Çekildiği yer: Seferihisar / İzmir. 

Akdeniz saparnası / Yaprak  ( Smilax aspera ).

Akdeniz saparnası / Çiçek ( Smilax aspera )

Akdeniz  saparnası ( Smilax aspera )
Çekildiği yer: Seferihisar / İzmir. 

Akdeniz saparnası / Çiçek ( Smilax aspera )

Akdeniz saparnası / Çiçek ( Smilax aspera )

Kaynaklar: Türkiye Bitkileri Sözlüğü ( Prof. Dr. Ertan Tuzlacı, Türkiye'nin Yabani Besin Bitkileri Ve Ot Yemekleri ( Prof. Dr. Ertan Tuzlacı ), Türkce Bitki Adları ( Turhan Baytop ), Türkiye Türkcesinde Bitki Adları ( Doç. Dr. M. Fatih Alkayış ), Vikipedi.

TİLKİŞEN ( Yabani Kuşkonmaz )

Tilkişen / Yabani kuşkonmaz  ( Asparagus acutifolius ) ve olgunlaşmış meyveleri. 

                              TİLKİŞEN
Botanik Adı:  ( Asparagus acutifolius )
Familya: Asparagaceae / Kuşkonmazgiller.
Diğer adları: Tilkicik, Keme dikeni, Kırgın otu, Kuşkonmaz dikeni, Tilki kuyruğu, Boğ vs.

Anavatanı Avrupa ve Asya kıtaları olan kuşkonmaz ( Asparagus ), 300 kadar türü bulunan bir bitki cinsinin ortak adıdır.  Bunlardan 10 kadarı ülkemizde doğal olarak  yetişmektedir.  Bazı türleri sebze olarak  yenir ve tarımı yapılır.  Bazı kuşkonmaz türleri ise süs bitkisi olarak yetiştirilmektedir.

Kuşkonmaz, ülkemizde  çok iyi tanınmadığı için çok az  yetiştirilmektedir.  İklim ayırt etmeyen, hemen hemen her yerde yetişebilen bu sebze, bazı yörelerimiz için   alternetif ürün olabilir.

Türkiye'de daha çok yabani kuşkonmaz  türleri bilinmektedir.  Halk arasında tilkişen olarak bilinen yabani kuşkonmaz ( Asparagus acutifolius ), çok  yıllık, herdem yeşil,  dalları yeşil renkli ve dikenli bir çalıdır. Küre şeklindeki  yeşil renkli meyveleri tam olgunlaşınca siyah bir renk alır.  Kuşlar için önemli bir yiyecektir. Genç sürgünleri ilkbaharda toplanarak pazarlarda sebze olarak satılır.

Tilkişen  bitsinin çiçekli hali.

Tilkişen  ve çiçeği ( Yakın çekim )

Tilkişen bitkisinin yenilen filizler. 

Tilkişen bitkisi ve henüz olgunlaşmamış meyveleri. 

Bahçe kuşkonmazı / Sebze kuşkonmaz ( Asparagus officinalis ):
75 - 100 cm boylarında, tek yıllık, otsu bir bitkidir. Bazı formlarının tarımı yapılmaktadır. Kalın bir kökü vardır. Yaprakları küçük, gövdesi  dikensizdir. Meyve üzümsü  ve  kırmızı renklidir. Ülkemizde çok az yetiştirilir.

Bahçe kuşkonmazı ( Asparagus officinalis )

Bahçe kuşkonmazı ( Asparagus officinalis ) ve meyveleri.
 

Tilki kuyruğu eğrelti otu kuşkonmaz / Çok çiçekli kuşkonmaz ( Asparagus densiflorus )  ve tül kuşkonmaz ( Asparagus setaceus ya da  Asparagus plumosus ):

Süs bitkisi olarak yetiştirilirler, yurdumuz için eğzotikdir.  Anavatanları Güney Afrika'dır.   Çok çiçekli kuşkonmaz beyaz çiçekli ve kırmızı meyveli, herdem yeşil bir çalıdır. Dış ve iç mekanlarda yetiştirilir, oldukca dekoratif bir bitkidir. 

Çok çiçekli kuşkonmaz  ( Asparagus densiflorus ).
Çok çiçekli ve kırmızı meyveli bir çalıdır.

                                

Tilki kuyruğu eğrelti otu kuşkonmaz (  Asparagus densiflorus )
 Süs bitkisi olarak yetiştirilen eğzotik bir bitkidir. 
 

Yararlandığım kaynaklar: Türkiye'nin Yabani Besin Bitkileri Ve Ot Yemekleri ( Prof. Dr. Ertan Tuzlacı ).