BİR AĞAÇ İKİ FOTOĞRAF

 

Rüzgarın devirdiği meşe ağacı

Meşe ağaçlarına karşı eskiden beri ayrı bir sevgim olmuştur. Bazı arkadaşlarım anımsayabilir, daha önceleri profilimi süsleyen bir  meşe ağacı vardı. Devamlı gelip geçtiğim yolumun üzerinde bulunan bu görkemli palamut meşesinin  zaman zaman yanından geçerken  durur, etrafında açan  kır çiçeklerinin  fotoğrafını çekerdim. Yine bir kaç ay önce buradan geçerken bu meşe ağacının aşağıdaki fotoğrafını  çekmiştim. Geçen hafta  rüzgardan devrilmiş olduğunu görünce gözlerime inanamadım ve son derece duygulandım. Bu kadar büyük bir ağaç, üstelik yapraksız olduğu  bir sırada rüzgar tarafından nasıl sökülmüştü? oysa ben daha çok odun için kesilmesinden korkuyordum. 

Bir zamanlar meşe ormanı olduğu söylenen bu yerlerde artık kesile, kesile çok az ağaç kalmış. Bu meşe ağacı da çok güçlü görünmesine rağmen, yakınında başka ağaç olmadığı için tek başına rüzgarın şiddetine karşı koyamamış, belli ki. Halbuki burası eskisi gibi orman olsaydı, rüzgar onu asla deviremizdi.    

Son yıllarda yapılan bazı  bilimsel araştırmalar; ağaçların arasında bir iletişim ve dayanışma olduğunu ortaya koymaktadır. Bu bakımdan ormanlar, ağaçların kendilerini  korunması, neslini devam ettirmesi, yeni türlerin ortaya çıkması bakımlarından büyük önem taşımaktadır. Ormanlar yok oldukca; habitatlarından uzaklaşan, doğada yalnız kalan bazı  bitki türleri insan ve  doğaya karşı kendini koruyamadığı için yok olma durumanda kalmaktadır. Bu nedenle bir an önce insan hakları gibi, bütün ülkelerin uyacağı bir bitki hakları yasası çıkarılması  gerekmektedir.  

Aynı ağaç, devrilmeden önce.  

Bu fotoğrafı da 26. 02. 2019 tarihinde çekmişim.

20.02.2020, Bahçeköy / Seferihisar.