SERVİ AĞACI İLE PONPON GÜL ( SERVİGÜL )

Servi Ağacı ile Ponpon Gül ( Hikaye )

Bahçe kapısının tam kenarında caddeye bakıyordu, beş yıl önce kendisi ile beraber kapının diğer tarafına  dikilmiş olan servi ağacı, yol  genişletirken kesilince tek başına kalmıştı.  Bu nedenle servi ağacı büyüdükçe kendini yalnız ve mutsuz hissetmeye başlamıştı.  Gittikçe uzayan boyu onu, bahçedeki diğer ağaçlardan her yıl biraz daha uzaklaştırmaya başlamıştı. Adeta gökyüzünde tek başına, yapayalnız  kalmıştı. Ara sıra dallarına konan kuşlarda olmasa, kimsenin ondan haberi bile olmayacaktı.

Bir gün bahçe sahibi, yeni satın aldığı bir  gül fidanı dikmek için  servi  ağacının dibini kazmaya başladı.  Kazma seslerini duyan servi ağacı, dibinde bir  çukur kazıldığını görünce çok korktu.   'Eyvah, arkadaşım gibi benimde sonum geldi herhalde' dedi.

Ancak korktuğu olmamıştı, adam kazdığı çukura elindeki fidanı  dikerek oradan gitmişti. Servi ağacı dibine başka bir bitkinin   dikilmesinden hoşlanmasa da,  kendine dokunulmadığı için rahatlamıştı.  İçinden de; 'benim altımda  o fidan burada zor  büyür' dedi.

Bahçe sahibi, servi ağacının dibine ponpon  denilen sarmaşık bir gül dikmişti.  İlk yıl pek fazla gelişmeyen bu  fidanı,  ikinci yıl  hızlı bir şekilde büyüyerek  servinin dalları arasından kıvrıla kıvrıla yükselmeye başlamıştı.

Bahar gelmiş ağaçlar çiçek açmaya başlamıştı, servi ağacı yine  kendini çok  yalnız ve mutsuz  hissediyordu.  Dallarının arasından yükselen  sarmaşık gülünü ise  unutmuştu.  Bir sabah uyandığında gözlerine inanamadı, dallarının arasında  beyaz renkli  küçük güller açmıştı, her tarafında arılar, kelebekler uçuyordu.

Servi ağacı ilk defa kendini  yalnız hissetmedi, çok mutluydu.  Artık konuşup sohbet edeceği  güzel çiçekleri olan bir arkadaşı vardı.   Yoldan geçenler gözlerini,  üzerinde kar yağmış gibi bembeyaz  çiçekler olan   servi ağacından  alamıyorlardı.

Sabahleyin bahçesini dolaşmaya çıkan  adam; servi ağacının dibine diktiği gülün çiçek açtığını görünce çok sevindi.   Beyaz ponpon güller servi ağacının dalları arasında  çok hoş  görünüyorlardı. Adam, gayri ihtiyari  ' SERVİGÜLÜM' dedi. O sırada rüzgarın  kopardığı küçük  bir gül goncası adamın  önüne düşmüştü. Çiçeği alan adam  koklarken,  rüzgardan   tepesi eğilen servi ağacı, sanki adama dibine diktiği gül için  teşekkür ediyordu.

24.04. 2012
A Kadir Bekçi, Bahçeköy / Seferihisar.